Alweer een week voorbij

Hey allemaal,

Het is alweer een week stil van mijn kant, niet omdat ik niets te vertellen heb, maar omdat ik geen tijd heb om alles op te schrijven. Het leven begint hier langzaamaan steeds gemakkelijker te worden, ik begin meer en meer te wennen aan de culturele verschillen en te genieten van alle mogelijkheden in een grote stad (meer dan 3 miljoen inwoners), die je pas leert kennen als je er een tijdje bent. Kiev als toerist is compleet anders dan Kiev als bewoner. Gewone dingen zoals een fatsoenlijke supermarkt vind je als toerist gewoon niet, omdat die niet in de binnenstad kunnen overleven vanwege de hoge huurprijzen. Daar is ook geen nood aan, want alles van levensmiddelen kun je in de tientallen kraampjes rondom elk metrostation kopen. Voor de rest heb je eigenlijk alleen maar WC-papier nodig, en dat kun je van huis uit meenemen voor een paar weken.

Alles verandert als je hier permanent woont. Elke dag twee keer uit eten gaan is toch wel een beetje decadent, zelfs als het nog geen 2 Euro per keer kost. Bovendien kun je hier voor zo weinig geld alleen maar echt Oekraïens eten, dus op basis van aardappelen en heel veel groenten en vis (of vlees voor de niet-vegetariërs) en op termijn verlang je er toch naar om eens iets klaar te maken wat je in de restaurants niet vindt (of toch niet voor die prijs), zoals een stevige champignonsoep of pasta met rode saus. Met het Oekraïense eten is niets mis, het is erg lekker, maar een serieuze vierkazenpizza zou mij ook wel smaken op het moment! Met andere woorden, sinds een paar dagen kook ik weer eens wat. Niet zo gemakkelijk, want sommige ingrediënten kun je hier niet krijgen (prei bijvoorbeeld, bouillonblokjes, of ingeblikte tomaten), en bovendien dateert het electrische fornuis nog van voor de revolutie, dus het duurt een eeuwigheid voordat dat kreng warm is, en nog langer voordat hij weer afgekoeld is, dus alles koekt aan als je niet oplet. Maar het allermooiste is dat alles wat je de vorige dag hebt gekookt, de volgende dag opgegeten is door je medebewoners! In Oekraïne heerst een heel sterk gevoel van collectivisme. Alles wordt samen gedaan, alles is van iedereen, er wordt uitbundig gedeeld. Iets voor jezelf koken is asociaal. Als je dan toch al bezig bent, dan kook je ineens voor allemaal, en daarna wordt de rekening gedeeld. In het begin voelde ik me daar slecht bij, omdat mijn rekeningen altijd hoger uitvielen dan die van mijn medebewoners, maar blijkbaar vinden zij het erg leuk om eens anders dan anders te eten, en zo interpreteert ieder het op zijn eigen manier.

Eigenlijk is die collectivistische houding van de mensen hier de grootste cultuurshock die ik moet verwerken. In West-Europa heeft iedereen zijn eigen kamer, hier is het doodnormaal om je hele studie met 3 medestudenten een kamer te delen die niet groter is dan een doorsnee studentenkamer in Antwerpen, waarin dan gegeten, geslapen en gestudeerd wordt. Mensen hier hebben er dan ook enorm veel moeite mee om lang alleen te zijn, ze zijn heel graag samen. Ik heb af en toe nog wel eens zin om lekker een paar uur een boek te lezen of een computerspel te spelen, maar dat wordt hier echt gezien als asociaal. Nee, als je vrije tijd hebt ga je samen wandelen in het park, je kookt samen, eet samen, je doet alles samen en hoe meer zielen hoe meer vreugde. Ik kan daar moeilijk aan wennen, maar merk wel dat ik het meer en meer begin te waarderen. In de context van dit land is het ook wel logisch. Onder het communisme was er veel te weinig woonruimte in de grote steden, waardoor mensen niet anders konden, en nu werken de meeste mensen zo enorm veel hier (mijn huisgenote werkt 6 dagen per week van 9 tot 7), dat als je alles alleen zou doen, er gewoon te weinig uren in een dag zouden zitten. Wat dat betreft zit ik echt op een heel comfortabele stage want ik werk maar 40-45 uur in de week en heb zo nog tijd om ook nog andere dingen te doen doordeweeks, zoals naar de opera te gaan.

Daar wil ik ook nog het een en ander over vertellen, want de opera was geweldig! Ik ben afgelopen woensdag naar een uitvoering gegaan van de opera Evgeni Onegin van Tchaikovski en heb van de eerste tot de laatste seconde genoten. Prachtige muziek, schitterende decors, een mooie zaal en perfecte plaatsen. Ik denk dat we min of meer de beste plaatsen in het hele gebouw hadden, we zaten op het eerste balkon, pal in het midden, en dat voor nog geen 8 EUR. Even een kort overzicht van wat er allemaal te doen is in de eerste 2 weken van mei, gewoon om een indruk te geven van hoe vol het programma is: Faust, Aida van Verdi, de Toverfluit, Tosca, Madam Butterfly, Schehezerade (ballet), Romeo & Juliette van Prokoffief (ballet), Doornroosje (ballet), en nog ettelijke Requia en andere symfonische concerten. Er is elke dag iets anders, en op zondagen zijn er twee verschillende uitvoeringen op een dag. Het meerendeel van de uitvoeringen werkt met decors, en als ze allemaal zo uitbundig zijn als bij Evgeni Onegin, dan begrijp ik werkelijk niet hoe ze het klaarspelen om dat allemaal in zo een korte tijdsspanne te doen.

Op vlak van werk is er eigenlijk maar weinig veranderd. Mijn baas zit nog altijd in de VS, ik ben nog altijd bezig met mijn businessplan over hoe een visfabriek te openen. Niet erg interessant dus, maar ik hou me goed bezig en leer ondertussen van de dingen die ik vind. Wellicht komen ze nog eens van pas in een andere productieomgeving.

Zo, dat was het weer voor eventjes. Nog een paar dagen en dan komt Evy me opzoeken en komen er een aantal nationale feestdagen aan, dus verwacht de komende tijd niet te veel berichtjes van mij. Hopelijk wordt het weer bij ons even goed als bij jullie, want gisteren en eergisteren was het hier maar liefst 4 graden, en met een koude wind...

Tot de volgende keer!
Groetjes, Florian