Viscose?
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Florian
08 Februari 2008 | Oekraïne, Kiev
Zo, intussen is er alweer veel veranderd, overwegend in positieve zin:
Ik ben dinsdag ingetrokken in een heel fijn appartement niet al te ver weg van een metro-station en niet al te ver weg van het centrum. Het is wel een beetje vettig allemaal, ik denk dat er al een hele tijd niet meer gepoetst is, dus daar ga ik dit weekend eens behoorlijk wat tijd aan besteden. Ook de badkamer heeft een klein probleempje: elke keer als ik een douche neem staat hij blank, er is blijkbaar ergens een lek in de afvoer ofzo, maar dat wordt vandaag gefixt. In principe wordt ook het internet maandag aangesloten, en dan ben ik helemaal geïnstalleerd, en het allermooiste is dat ik over wat extra ruimte beschik, zodat ik het voor een deel kan onderverhuren en niet volledig alleen hoef te wonen, want dat vind ik toch wel een klein beetje saai…
Qua werk is er ook wel het een en ander te melden, te beginnen met de locatie. Het bureau is ongeveer 20 minuten te voet van de laatste metrohalte in het oosten van de stad. Op zich geen wereldschokkend nieuws, maar het terrein waar je door moet is echt onvoorstelbaar. Het ziet eruit als een industrieterrein waar 20 jaar geleden een bom ontploft is en sindsdien niemand meer de moeite heeft genomen om de rommel op te ruimen. Gebouwen die half af waren en daarna 20 jaar hebben leeggestaan om maar gewoon uit elkaar te vallen, waanzinnig slechte wegen met kuilen van een paar meter doorsnee, etc. Ik zal nog wel wat foto’s plaatsen hier, je weet niet wat je ziet. De straatnaam is Ul. Viskosna, genaamd naar een viscosefabriek die hier waarschijnlijk ooit stond of had moeten staan, maar veel meer dan een geraamte bezaaid met oude automotoren en stukken schroot staat er niet meer. Zo moet je je een heel terrein voorstellen van enkele kilometers doorsnee. Je zou er waarschijnlijk prachtige foto’s kunnen nemen, maar een beetje troosteloos is het wel.
Het bureau zelf is daarentegen erg fijn. Rustig, nieuw, schoon en met veel licht. Heel sporadisch valt de stroom een paar seconden uit, maar dat is met kleine aggegraten allemaal op te vangen, dus alle computers blijven gewoon draaien. Qua collega’s heb ik ook niets te klagen, ze zijn prettig om mee te werken. Natuurlijk heeft elk begin zijn hobbels en bobbels, maar ze zijn van goede wil, werken naar Oekraïense standaarden echt hard, zijn betrouwbaar en vriendelijk. Iedereen hier zegt Engels te willen leren, maar veel meer dan “How are you? It is fine” komt er nog niet uit. Erg goed voor mijn Russisch dus…
Kortom, ik heb het naar mijn zin hier, ik houd jullie op de hoogte!
Ik ben dinsdag ingetrokken in een heel fijn appartement niet al te ver weg van een metro-station en niet al te ver weg van het centrum. Het is wel een beetje vettig allemaal, ik denk dat er al een hele tijd niet meer gepoetst is, dus daar ga ik dit weekend eens behoorlijk wat tijd aan besteden. Ook de badkamer heeft een klein probleempje: elke keer als ik een douche neem staat hij blank, er is blijkbaar ergens een lek in de afvoer ofzo, maar dat wordt vandaag gefixt. In principe wordt ook het internet maandag aangesloten, en dan ben ik helemaal geïnstalleerd, en het allermooiste is dat ik over wat extra ruimte beschik, zodat ik het voor een deel kan onderverhuren en niet volledig alleen hoef te wonen, want dat vind ik toch wel een klein beetje saai…
Qua werk is er ook wel het een en ander te melden, te beginnen met de locatie. Het bureau is ongeveer 20 minuten te voet van de laatste metrohalte in het oosten van de stad. Op zich geen wereldschokkend nieuws, maar het terrein waar je door moet is echt onvoorstelbaar. Het ziet eruit als een industrieterrein waar 20 jaar geleden een bom ontploft is en sindsdien niemand meer de moeite heeft genomen om de rommel op te ruimen. Gebouwen die half af waren en daarna 20 jaar hebben leeggestaan om maar gewoon uit elkaar te vallen, waanzinnig slechte wegen met kuilen van een paar meter doorsnee, etc. Ik zal nog wel wat foto’s plaatsen hier, je weet niet wat je ziet. De straatnaam is Ul. Viskosna, genaamd naar een viscosefabriek die hier waarschijnlijk ooit stond of had moeten staan, maar veel meer dan een geraamte bezaaid met oude automotoren en stukken schroot staat er niet meer. Zo moet je je een heel terrein voorstellen van enkele kilometers doorsnee. Je zou er waarschijnlijk prachtige foto’s kunnen nemen, maar een beetje troosteloos is het wel.
Het bureau zelf is daarentegen erg fijn. Rustig, nieuw, schoon en met veel licht. Heel sporadisch valt de stroom een paar seconden uit, maar dat is met kleine aggegraten allemaal op te vangen, dus alle computers blijven gewoon draaien. Qua collega’s heb ik ook niets te klagen, ze zijn prettig om mee te werken. Natuurlijk heeft elk begin zijn hobbels en bobbels, maar ze zijn van goede wil, werken naar Oekraïense standaarden echt hard, zijn betrouwbaar en vriendelijk. Iedereen hier zegt Engels te willen leren, maar veel meer dan “How are you? It is fine” komt er nog niet uit. Erg goed voor mijn Russisch dus…
Kortom, ik heb het naar mijn zin hier, ik houd jullie op de hoogte!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
